Ay'ın yüzeyinin her yerinde su izleri bulundu – Son Dakika Bilim Teknoloji Haberleri
Ay su açısından sürprizlerle dolu olabilir. Mineralojik haritalar üzerinde yapılan yeni bir analize göre, her ikisi de hidrojen ve oksijenden oluşan su ve hidroksil molekülleri, Ay'ın farklı enlemlerinde ve yüzeylerinde, hatta güneş ışığından en çok etkilenen bölgelerde bile bulunabiliyor.
GELECEKTEKİ İNSAN GÖREVLERİ İÇİN ÖNEMLİ BİLGİLER SAĞLAYABİLİR
The Planetary Science Journal adlı bilimsel dergide yayımlanan araştırmanın birden fazla anlamı var. Ay'ın jeolojik geçmişi ve devam eden süreçleri hakkında daha fazla bilgi edinmemize olanak tanıyarak, Dünya uydusuna gelecekte yapılacak insanlı görevler için önemli bilgiler sağlayabilir.
Gezegen Bilimleri Enstitüsü'nden gezegen bilimci Roger Clark bu bulgular hakkında şunları söyledi:
“Geleceğin astronotları, su açısından zengin olan bu bölgeleri kullanarak Ay'ın ekvatorunun yakınında bile su bulabilirler. Daha önce suyun yalnızca kutup bölgesinde, özellikle de kutuplardaki derin kraterlerde bol olacağı düşünülüyordu” diyor. “Suyun nerede bulunduğunu bilmek yalnızca Ay'ın jeolojik geçmişini anlamamıza yardımcı olmakla kalmıyor, aynı zamanda astronotların gelecekte nerede su bulabileceğini de ortaya çıkarıyor.”
İlk bakışta Ay oldukça kuru ve nemden yoksundur ve yüzeyinde göl, su birikintisi veya nehir yoktur. Ancak araştırmalar Ay'ın derinliklerinde çok fazla su depoladığını da ortaya koyuyor.
Önceki çalışmalar, suyun büyük kısmının, özellikle yüksek enlemlerdeki ay kraterlerinde bulunabileceğini ileri sürmüştü. Bu derin cepler güneş ışığı ve ısıyla doğrudan temas etmediği için kalın buz katmanlarına ev sahipliği yapabiliyor.
Öte yandan son zamanlarda yapılan diğer çalışmalar Ay'ın diğer bölgelerinde de su bulunabileceğini gösterdi. Clark ve meslektaşlarının son araştırmaları da bu bulguları destekliyor. Ay'da ve yüzeyindeki kayaları ve toprağı oluşturan minerallerde su ve hidroksil bol miktarda bulunur.
Araştırmacılar, 2008 ve 2009 yıllarında Ay'ın yörüngesinde dönen Hindistan'ın Chandrayaan-1 uzay aracında Ay Mineralojisi Haritalayıcısı (M3) cihazından elde edilen verileri kullandılar. Bu veriler, Ay'dan yansıyan kızılötesi ışığı kaydetti ve spektrumdaki suyla uyumlu renkleri aradı. hidroksil.
Araştırmacılar, Ay'ın tüm enlemlerinde su ve hidroksilin mevcut olduğunu keşfettiler; Ancak bu moleküllerin ay denizlerinde daha az miktarda olduğu görüldü. Ancak çarpma olayları sırasında açığa çıkan su açısından zengin kayalar, bu çarpmanın meydana geldiği her yerde bulunabilir.
Araştırmacılar, Ay yüzeyindeki suyun krater oluşumu sırasında ortaya çıktığını ve daha sonra milyonlarca yıl boyunca güneş rüzgârından gelen radyasyonla yavaş yavaş yok edildiğini buldu. Bu işlem hidroksilden ayrılır. Hidroksil ayrıca güneş rüzgarı tarafından da üretilir; Güneş rüzgarı, Ay'ın yüzeyinde oksijenle birleşerek hidroksil molekülünü oluşturabilen güneş hidrojeni biriktirir.
Clark, “Tüm kanıtları bir araya getirdiğimizde, yeraltında önemli miktarda su ve yüzeyinde bir hidroksil tabakası bulunan, karmaşık jeolojiye sahip bir ay yüzeyi görüyoruz” diyor.
“Hem kraterler hem de volkanik aktivite, su açısından zengin malzemeleri yüzeye çıkarabilir ve her iki süreç de ay verilerinde gözlemlenir.”
Araştırmacılar ayrıca bir tür magmatik kaya olan piroksen üzerindeki su izlerinin, güneş ışınlarının ona çarptığı açıya bağlı olarak değiştiğini de buldu. Bu, Ay'la ilgili bir gizemi çözüyor: Bilim insanları bu imza değişikliklerini gözlemlemişti ancak bunların ne anlama geldiğini çözememişlerdi. Bu da suyun Ay yüzeyinde hareket edebileceğini akla getiriyordu. Suyun hareket etme ihtimali hala var ama piroksenin verdiği izlenim kadar değil.
Son olarak ekibin haritaları Ay'la ilgili başka bir garip gizeme de ışık tutuyor: Ay girdapları. Bunlar Ay'ın yüzeyindeki garip dönen desenlerdir ve bilim insanları bunlara neyin sebep olduğunu bilmiyor ancak manyetizmanın bir rol oynayabileceği düşünülüyor. Clark ve ekibi bu girdapların su açısından oldukça fakir olduğunu buldu.
